تصور کنیم که زندگیمان مانند یک صحنه ی تاتر بود
خودمان تماشاگر زندگی خودمان بودیم جدی اگه اینجوری بود چقدر از صحنهای زندگیمان رو به عقب برمیگردوندیم
اشتباهات خودمان را تو صحنه تاتر میدیدم میگفتیم اینجارو کات کنین بجاش این نقش رو بازی کنین
من اگه خودم تماشاگر صحنه زندگی خودم باشم چندجا از زندگیم رو کات میکردم بجاش یک نقش دیگری رو ایفا میکردم
براستی اگه زندگیمان اینجوری بود چقدر عالی میشد
قضاوتها کمتر میشد.دل شکستنها کمتر میشد.ناشکریها کمتر میشد.حق کشی کمتر میشد و...
ما همه بازیگران این دنیا هستیم هر کدوم ازما یک نقشی را ایفا میکنیم خودمان فیلمنامه خودمان رو مینویسیم با رفتارمان با عملمان با طرز بیانمان با برخوردمان
بیایین نقشمان را بخوبی ایفا کنیم هرجا حس کردیم داریم از نقشمان خارج میشیم همون لحظه کات بدیم یه چند ثانیه مکث کنیم فکر کنیم بعد تو صحنه زندگی به نقشمان ادامه بدیم
وقتی روزمان شروع میشود از خاب بیدار میشویم بجای کلمه اه امروز هم مثل بقیه روزها این جملرو خط بکشیم بجاش بگیم الهی امروزم رو هم با یاد تو شروع میکنم همیشه یک قلم و پاک کن تو دستمون داشته باشیم خطاهایمان و حرفای منفی رو پاک کنیم فیلمناممون رو از نو بنویسیم فقط جوری که دیر نباشه کارگردان زندگی خودمان باشیم ایفاگر نقش خودمان باشیم
صحنه ی زندگی خودمان رو با دستهای خودمان بسازیم
ولی ماسک بر صورت نزنیم خود واقعی باشیم بی ریا و صادق
❤
سلام.
فیلمنامه نویس فقط خودش آخر فیلم را می داند. بقیه هم می توانند بدانند اما تنها در صورتی که آن فیلم نامه قبل از نمایش لو برود.
متاسفانه جامعه در بی فرهنگی عجیبی به سر می برد. نسبت به یکدیگر بی تفاوت شده ایم، حیوانات را آزار می دهیم، شخصیت های بزرگ فرهنگی مان را نمی شناسیم اما بدترین آدم ها را در اینستاگرام به خوبی می شناسیم.
ما باید حوصله کنیم و با خودمان رو راست باشیم. باید یاد بگیریم که موقع اشتباهاتمان شهامت عذرخواهی داشته باشیم. باید افکار رادیکال و خطرناک را بُکشیم. حس انتقام، حمله، تخریب آدم ها، شکستن غرور آدم ها و... باید این ها را از بین ببریم.
متاسفانه در جامعه ای هستیم که پدر و مادرها به فرزندانشان می آموزند که «گرگ» باشند و بدرند. مثلا می خواهند به بچه هایشان بفهمانند که «زرنگ باش تا همه چیز اول برای تو باشد.»
من فکر می کنم شما در آلمان یا آمریکا زندگی می کنید. این حرف های قشنگ و با احساسی که زدید در ایران خریدار ندارد.
اینجا کودکان فحش خار و مادر می دهند. حشیش می کشند. پدر و مادرها سرشان یا در گوشی موبایل است یا تلویزیون.
اینجا برای خرید ماشین آپشن دار، موبایل آنچنانی، طلا، لباس گران و... سر و دست می شکنند.
فیلم های بی ارزش و موسیقی به درد نخور شده غذای روح اکثر مردم.
و خیلی چیزهای دیگر.
سلام
ممنونم از نظرتون که زمان گذاشتین برا خوندن متنم
ولی دوست عزیز من ایران زندگی میکنم و اگر واقعا تو جامعمون فرهنگ سازی بشه که بدون ماسک زدن برصورت رفتار کنند و فقط فقط فقط انسان بودن را یاد بگیریم کشورمان از هزارتا کشورهای خارجی بهتر و با ارزشتر میشود
و متاسفانه حرفایی که شما زدین تو جامعمون خیلی زیاد شده حرفای شمارو هم میپذیرم
امیدوارم این بی عدالتی و بی ریشگی جامعمون روزی به پایان برسه کشورمان بشه گلستان